RAS PORTRET: DE RHODESIAN RIDGEBACK

In het algemeen is de Rhodesian Ridgeback, hierna wel “RR” genoemd, bijna een dagelijkse verschijning  geworden maar velen weten niet hoe ze deze moeten classificeren.  Na een snelle blik op de rug van de hond volgt de opmerking onvermijdelijk: "Oh, dat is zo’n hond met een streep!"

De dagen van exclusiviteit zijn echter voorbij, de voormalige " Rolls Royce onder de honden " heeft (om bij deze vergelijking te blijven) de rol van een solide middenklasser gekregen. Het is niet meer moeilijk om informatie over dit hondenras te verkrijgen: ras biografie in boekvorm, video's, talloze artikelen in hondenbladen, fokclubs binnen en buiten de FCI en honderden pagina’s  op internet de geïnteresseerde hondenvriend vindt de informatie, die hij nodig heeft voor de besluitvorming bij zijn keuze, of is al voorzien maar wil graag meer weten over het ras.

 

De ras standaard van de RR is, net als alle andere, de beschrijving van een ideaal beeld. Het beschrijft niet wat het echt is, maar is een uitdrukking van menselijk wishful thinking. Mensen die geïnteresseerd zijn in bepaalde rassen klampen zich slaafs vast aan de norm en de ras beschrijving die daaruit is afgeleid om erachter te komen of deze hond geschikt is voor hen of niet. Maar men  is volledig vergeten dat niet alleen het uiterlijk van de honden van een ras varieert, maar ook de reactienorm van het gedrag. Er is een heersende mening dat men meer over lichaamsbouwtype en kleur dan over gedrag zou moeten nadenken, ten slotte  wordt de hond geboren met zijn kleur, maar zijn gedrag is nog steeds een "wit blad", dat nog zal worden beschreven. En zo ervaren we met afschuw dat geïnteresseerden kiezen voor het ras RR uitsluitend op basis van het uiterlijk en geloven dat ze de juiste hond kunnen kiezen door een "goede" voorbereiding. Veel geïnteresseerden van dit ras lezen over de kenmerken en vinden dat deze hond bij hen past: een hoge drempel van aantrekking, gereserveerd, waardig, zonder verlegenheid en agressie. Maar dit is een beschrijving van de Rhodesian zoals hij zou moeten zijn - en niet zoals hij is. Een groot verschil, wat zeker het snel toenemende aantal RR verklaart dat herplaats moet worden. De RR  wordt beschouwd als een onderscheidend ras.  Het is echter niet beperkt tot de Rhodesian Ridgeback. In Azië zijn er ook honden met een ridge; Europese bronnen beschrijven deze honden van het eiland Phu Quoc in de Golf van Thailand voor het eerst tegen het einde van de 19e eeuw.

HET CORRECT  INTERPRETEREN VAN RASKENMERKEN

Als u de roze bril afzet, zult u sommige inconsistenties opmerken bij  het lezen van de ras beschrijving. Alle RR zijn verpakt in een doos die netjes is geëtiketteerd met: Typisch Rhodesian!

Gevoelig, subliem, hoge stimulus drempel, wildlife  instincten, moedig, snel, intelligent, 6e gevoel van gevaar, lange ontwikkelingstijd. Maar: gevoeligheid en "hoge stimulusdrempel" sluiten elkaar uit. Gevoelig betekent dat de hond reageert op kleine veranderingen in zijn omgeving. Vooral met plotselinge prikkels laten veel RR zien waar hun oorsprong om draait: lage stimulusdrempels en bliksemsnelle reacties, waarvoor het reactie vermogen van de mens duidelijk te traag  is. Veel RR hebben een zeer breed waarnemingsvermogen. Dit betekent dat ze reageren op prikkels zoals beweging, geur en lawaai op grote afstanden. Als honden en mensen het overzicht hebben, dan  kunnen de meeste  hun reactie op waarneming controleren, de langzame benadering helpt dan. Maar als er een onverwachte stimulus (prikkel) verschijnt in een niet overzichtelijk terrein vanuit een slechte waarnemingsafstand (er komt bv plotseling een jogger of mountainbiker aan), dan zie je dat sommige RR laten zien hoe impulsief en bliksemsnel ze kunnen zijn en reageren. Moed is niets meer dan een bereidheid om conflicten te bestrijden. De dappere hond lost eerst zijn eigen probleem op. Interessant is dat veel hondenbezitters hopen dat hun hond niet dapper zal worden zodat het passend is vanuit een menselijk oogpunt. Maar geen hond kan deze mening delen, zelfs de RR  niet. Dit betekent dat hij zich voornamelijk bezighoudt met conflicten in de hondenwereld. Op zijn minst blaffen om te verjagen.

DE RIDGEBACK MET ANDERE HONDEN

Provocaties van andere honden worden niet altijd uit de weg gegaan, niet altijd ontwijkt hij slim een vreemdeling, maar keurt het conflict voor de individuele afstand goed en lost het dienovereenkomstig op. Deze bereidheid om deel te nemen aan conflicten is vooral merkbaar bij het omgaan met leeftijdsgenoten van hetzelfde geslacht. De honden eigenaar heeft behoefte aan harmonie van zijn hond maar dat red je niet alleen door regelmatig naar een puppy cursus te gaan en te leren voor iedere hond lief te zijn. Het normale gedragsrepertoire van de hond omvat ook de afwijzing van niet-familiehonden. Afhankelijk van de fokdoelstelling en de fokselectie kan deze afwijzing sterker of zwakker zijn. Als u kiest voor een Rhodesian Ridgeback, moet u voorbereid zijn bij aanwezigheid van vreemde honden, van hetzelfde geslacht dat dit voor meerder  jaren een uitdaging zal zijn.  Hierdoor kunnen bepaalde conclusies worden getrokken dat er nog veel te verbeteren valt bij de selectie van fokdieren! En het dus moeilijk blijft voor de leek om een juiste pup uit een juiste combinatie te kiezen. Zelfs voor de fokker blijft het moeilijk een juiste combinatie samen te stellen.

Keer op keer wordt gewezen op het verleden van het ras, en de enorme  harde selectiedruk als gevolg van klimaat, ziekten, defensieve taken en keuzes door weinig bekwame mensen. Maar de honden waarmee we vandaag leven zijn onderworpen aan een andere selectie, die veel bepalender zijn voor ons en de honden van dit moment: tentoonstellingen en fokgoedkeuringstests, ras standaarden, dit zijn vandaag de "gevaren" die bepalen welke hond zich mag voortplanten en welke niet. Het is de vraag in hoeverre de fokvergunningen in feite bijzondere aandacht besteden aan de factoren die van belang zijn voor de co-existentie  van honden en mensen in het dichtbevolkt Europa.

ELKE RHODESIAN IS EEN INDIVIDU - OVER GESLOTEN EN GERESERVEERDE RIDGEBACKS

Binnen elk ras van honden vindt u een lijn, dat varieert van zeer verlegen tot zeer openminded dieren. Ook bij de RRs vinden we deze lijn, zodat men niet kan spreken van "de" Rhodesian Ridgeback. En dat is waarom je moet kijken naar veel verschillende honden onder verschillende omstandigheden om een beslissing te kunnen nemen. De openminded kan goed omgaan met slechte ervaringen, snel herstellen na deze en zijn niet bijzonder stressgevoelig. Dit zijn de honden die u kunnen inspireren voor dit ras. De verlegen vertegenwoordigers hebben een olifantengeheugen! Ze zijn gevoelig voor veranderingen in het huis, de omgevallen emmer op de route  maakt de wandeling heel anders dan gepland. De hond kan niet worden verleid om te lopen over een pad waar het liep tegen een schrikdraad  lange tijd geleden. Negatieve gebeurtenissen zijn zeer snel gekoppeld aan de omgeving, en het duurt lang voor een hond om hiervan te herstellen.  Nog een hoge puppy prijs, noch prachtig geformuleerd ras omschrijvingen veranderen de basisprincipes van plasticiteit van gedrag.                                                                                            

Degenen die kiezen voor een Rhodesian omdat ze geen weerstand kunnen bieden aan de combinatie van het atletisch  mooie , of misschien zijn leeuw-jacht verleden en de aantrekkelijke ras beschrijving moet worden voorbereid op "teleurstellingen". Ondanks de  inspanningen kan de toekomstige metgezel zich ontwikkelen tot een hond, die met een uiterst duidelijke lichaamstaal een grote boog maakt rond objecten die gisteren nog niet op deze plek waren. Je moet in staat zijn om ten minste drie jaar te wachten voor de spreekwoordelijke volwassenheid en probleempjes  met deze laat rijpende honden, en al te veel Rhodesian eigenaren hebben tevergeefs hierop gewacht. Wat helaas zorgt voor veel herplaatsers.

LANGE ONTWIKKELINGSTIJD  - DE RIDGEBACK IS EEN "LAATRIJP" RAS

Laat klaar, dat klinkt goed. Laatrijp, dit betekent dat de hond zich ontwikkelt over een lange periode van tijd. Laatrijpe honden hun baasjes verrassen tot de leeftijd van 3 jaar, met nieuwe reacties op toch bekende situaties. Vanwege deze late volwassenheid, vereist een (volwassen) Rhodesian altijd een zorgvuldige begeleiding. Dit betekent niet het leiderschap in de zin van een toonaangevende brut, maar leiderschap in de zin van een gids. We begeleiden onze hond door een wereld waar deze slecht is aangepast. Deze slechte aanpassing kunnen leiden tot verkeerde beslissingen van de hond, wat dan "ongewenst gedrag" wordt genoemd. In onze samenleving is er niet veel ruimte voor ongepaste beslissingen genomen door een hond! De Rhodesian is een grote hond die niet alleen geniet van het pluche speelgoed of bonus vanwege zijn kleur, korte vacht en opvallende spieren. Een jogger die wordt tegengehouden en gesteld door een Rhodesian heeft alle reden om geschokt en verontwaardigd te zijn. Het vermijden van ongepast gedrag vanaf het begin is de veiligste strategie voor de menselijke metgezel van een Rhodesian – vooral in en tijdens de vroege rijpingsperiode! Laat rijp, misschien klinkt dat niet zo goed, want het betekent een lange periode van aandacht en geduld. De jacht facetten gedrag lijken nogal laat tot uiting te komen van een Rhodesian. Sommige eigenaren klopten zichzelf al op de schouder omdat zijn jonge hond al het wild negeerde. Woef, drie maanden later stond hij oog in oog alleen in het bos - het jachtgedrag van de hond rijpt laat.

WAT VOOR PERSOON PAST DE RIDGEBACK?

Leven met een RR betekent zorgvuldig observeren in de eerste drie jaar van zijn leven,  de hond in relatie tot bekende en vreemden, vreemde honden en wild en alles rustig sturen met de daarvoor  geschikte manieren.  Veel werk aan de lange leiband is noodzakelijk, te veel ruimte biedt te veel mogelijkheden voor ongepast gedrag. Interessant zijn discussies, voor welke persoon geschikt "de" Rhodesian Ridgeback. Daarbij worden mensen kort weg verdeeld in twee categorieën: aspirant  hondenbezitters, zogenaamde beginners, en ervaren of gevorderd. Met deze verdeling komt men echter niet tot een nuttige verklaring, omdat het juist de onbelangrijke aspecten van de menselijke persoonlijkheid benadrukt. Een hond zal zich alleen maar comfortabel voelen waar mensen blij met hem kunnen zijn. Dat zijn de mensen die in alle rust samen met de hond een leerproces kunnen ondergaan over een lange periode van tijd, om een hond langzaam te leiden in een welwillende en rustige metgezel, in plaats van snel en dus te onderdrukken. Kunnen aanvoelen  de kwaliteiten van een Rhodesian zien als een verrijking van hun leven.                                                 

Als u uw leven wilt verrijken met een veel eisende hond, ondeugd uitstralende hond, die onaangenaam aanwezig  kan zijn, u die persoon bent die al overbelast is door zijn dagelijks leven en op zoek is naar enig  balans, dan moet u afstand nemen voor de  keuze van een Rhodesian Ridgeback. En vooral degenen die een grote behoefte heeft aan harmonie en die niet kan verdragen het feit dat hun hond niet graag tegen elke andere hond lief moet doen. Teleurstellingen voor beide partijen zijn dan voorgeprogrammeerd.

Hondenbezitters in het algemeen en mensen voor een Rhodesian Ridgeback in het bijzonder moeten empathisch zijn, omdat deze honden vreemden zijn in de moderne menselijke wereld.  Je moet erg geduldig zijn, want leren kost veel tijd. En je zult eerlijk moeten zijn, elke hond is het product van samen gebrachte genetica, ervaring en afkomst - niets van dit alles is door de hond gekozen!   Mensen met deze kenmerken zijn zowel bij de aspirant hondenbezitters, als bij de zogenaamde ervaren personen te vinden.

 

Bron: Geschreven op  09.11.2018/Door  DR. BLASCHKE-BERTHOLD

Vrij vertaald, het origineel is terug te vinden op easy-dogs.net onder  rasseportrait: der Rhodesian Ridgeback

Inhoud van deze site mag niet overgenomen worden zonder overleg.